τρεισκαιδεκαπάλαστος

και τρισκαιδεκαπάλαστος, -ον, Α

1. αυτός που δέχεται δεκατρείς παλαστές, δηλαδή παλάμες

2. φρ. «τρισκαιδεκαπάλαστο μέτρον» — μέτρο τριών παλαμών.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τρεισκαίδεκα + παλαστή «παλάμη» (πρβλ. πεντα-πάλαστος)].